martes, 8 de diciembre de 2009

Momentos

Últimamente me cuesta encontrar tiempo para actualizar.
Suena a excusa barata, ¿verdad?
Para escribir un relato de cuatro líneas tampoco hace falta mucho rato, solo un momento de inspiración entre clase y clase, unos minutos antes de ponerte a dormir...
Pero cuando algo te entristece o te pones melancólica, las palabras salen solas de dentro, tu cabeza se llena de letras y tus manos te piden que cojas un boli y te pongas a vaciarlas en un papel.
¿Y que haces normalmente? Reprimirte. Callar la voz que te implora para salir de tu interior, guardar tus sentimientos con llave y tirarla al mar.
¿Y todo eso para qué? ¿De qué tienes miedo? ¿De que no les guste, que no lo aprueben, que no te acepten?
Pues respóndeles que no te importa lo que piensen. Que es tu vida y que harás, sentirás y dirás lo que quieras. Y que vivirás cómo te plazca, no como ellos te impongan.
Porqué tú te lo mereces, porque eres única e irrepetible.

2 comentarios:

  1. No sé benbé què vols dir amb això, però estic d'acord en tot. Tot i així no entenc la finalitat del text. M'agrada, és curiós (:

    ResponderEliminar
  2. totalmente de acuerdo con lo que dices^^

    besines chispeantes!

    ResponderEliminar